In deze casus wil klager zich inschrijven bij een internetapotheek. De beklaagde huisarts wil de recepten niet digitaal doorsturen naar deze apotheek, omdat hij niet overtuigd is van de kwaliteit van de geleverde zorg. Klager dient met succes een klacht in; hij wordt door de geschilleninstantie in het gelijk gesteld. Een zorgverlener is verplicht om alle apotheken gelijk te behandelen, dus ook internetapotheken. Het is aan de IGJ, en niet aan de zorgverlener, om te oordelen over de kwaliteit van zorg door de internetapotheek. Wanneer een huisarts toch weigert om recepten door te sturen naar de internetapotheek, kan de patiënt zich wenden tot de NZa.

De feiten

Deze casus betreft de klacht tegen een huisarts. Klager is jaren eerder verhuisd naar een plaats buiten het postcodegebied van de huisartsenpraktijk. De nadelen daarvan zijn met hem besproken. Klager heeft er bewust voor gekozen om in de huisartsenpraktijk ingeschreven te blijven.
Klager maakte gebruik van de apotheek die gevestigd was in het gezondheidscentrum waar ook de huisartsenpraktijk gevestigd was. Hij heeft te kennen gegeven te willen overstappen naar een internetapotheek. Beklaagde huisarts heeft geweigerd hieraan mee te werken, waarna klager een klachtenprocedure is gestart.

Klacht

Klager verwijt de huisarts dat deze zijn vrije keus in apotheek belemmert. Zijn motivatie om te veranderen van apotheek is de reisafstand die hij moet afleggen om zijn medicatie af te halen. Een overstap naar een apotheek dichter in zijn buurt is geen optie omdat hij zich niet prettig voelt bij de wijze van zorgverlening van betreffende apotheek.

Verweer

De beklaagde huisarts weerspreekt dat hij de vrije keus in apotheek belemmert; hij weigert alleen om het recept na printen in te scannen en digitaal te versturen naar de internetapotheek. Hij heeft er geen bezwaar tegen als klager het recept bij hem ophaalt en zelf verstuurt naar de internetapotheek.
Er is in HAGRO/FTO verband besloten om geen gebruik te maken van internetapotheken vanwege de zorgen over de kwaliteit van zorg door de internetapotheek.
Het digitaal versturen van recepten naar de internetapotheek levert veel extra werk op. Dit is onwenselijk en vergroot de kans op fouten.

Beoordeling

De geschilleninstantie beoordeelt de klacht als volgt:

In Nederland heeft de consument keuzevrijheid in zorg; hij mag zelf bepalen van wie hij zorg wil ontvangen. Op zorgaanbieders rust een informatieverplichting. De zorgaanbieder moet de consument zo objectief mogelijk adviseren en moet de consument wijzen op zijn keuzevrijheid.
Wat betreft apotheken heeft de NZa het standpunt ingenomen dat een huisarts gehouden is om alle (internet)apotheken gelijk te behandelen.
Beklaagde huisarts weigert om recepten digitaal te (laten) versturen naar de internetapotheek. Dit getuigt volgens de geschilleninstantie niet van goed hulpverlenerschap om de volgende redenen:
- Beklaagde maakt hiermee onderscheid tussen lokale apotheken en internetapotheken. Als de huisartsenpraktijk met lokale apotheken elektronisch recepten en berichten uitwisselt, moet deze dat ook doen met internetapotheken.
- Het besluit van beklaagde om recepten niet digitaal aan internetapotheken door te sturen, is niet ingegeven door niet kunnen maar door niet willen. Hierdoor wordt de medische zorgplicht jegens klager geschonden.
Internetapotheken moeten, net als andere apotheken, voldoen aan de landelijke normen voor farmaceutische zorg. Beklaagde huisarts heeft niet aan de hand van concrete voorbeelden kunnen aantonen dat dit niet opgaat voor betreffende internetapotheek.
Klager is aangemeld op het LSP. Hiermee is de vrees voor het wegvallen van controle en voor de veiligheid ongegrond.
De geschilleninstantie ziet geen reden om het gestelde belang van lokale apotheken en de multidisciplinaire samenwerking te laten prevaleren boven de rechten en belangen van klager.
De stelling dat de (assitente van de) beklaagde huisarts extra handelingen moet verrichten voor het digitaal doorsturen van recepten naar de internetapotheek onderschrijft de geschilleninstantie niet. Niet valt in te zien waarom het recept niet digitaal kan worden opgesteld en direct, zonder inscannen, vanuit het systeem naar de internetapotheek kan worden verstuurd.

Beslissing

De geschilleninstantie concludeert dat beklaagde de zorg voor een goed hulpverlenerschap niet in acht neemt door recepten niet digitaal te willen doorsturen naar de door klager gekozen internetapotheek, dan wel naar klager zelf. De klacht wordt gegrond verklaard. Beklaagde dient de door klager gemaakte griffiekosten van €50,- te vergoeden. Mocht klager na de uitspraak alsnog problemen ervaren met de digitale uitwisseling van recepten, dan kan hij zich wenden tot de NZa.